Hüzün

kızıl bir yapraktır,

hüzün

düşen dalından.

esen rüzgarlarında,

sonbaharın

için için yer kendini

beyaz bir köpüktür dalgalarında

hırçın denizlerin

bir balıkçı teknesidir hüzün,

kalakalmış

bencileyin

için için yer kendini

bitiremez...

mavi boşluğunda

gökyüzünün

süzülen bir turna'dır hüzün...

göçüp durur sürekli

kendi içselliğine

için için yer kendini

bitiremez..

vurur kendini ...

içindeki bitmez savaştır hüzün

insanoğlunun..

sindiremediği,

gerçeğini hayatının..

hesaplaşandır vicdanıyla

için için yer kendini,

bitiremez..

vurur kendini,

her defasında yenibaştan....(kasım 2014)