ne çok şeylere kırılıyoruz...ne kadar gereksiz şeylerle kafamızı meşgul ediyoruz..bir gün bak neden öyle dedi, ne demek istedi, nasıl baktı, öle olmasaydı, böyle yapmasaydı, yapmasaydım, uzayıp gider böyle durumlar...
halbuki olan olmuştur, dün geçti, yarına daha çok var, gün bu gün dostum...
farkında olmadan ne çok kırılıyoruz, ne çok kırıyoruz, onarmak her geçen gün ne kadar da zorlaşıyor, her geçen gün ne kadar ulaşmak zorlaşıyor kalplerimize...
oysa sağlığımız yerinde, çoğu zaman mutlu olmasak da huzurumuz yerinde, dünyanın bir çok yerinde ne acı olaylar oluyor bizim kırılganlıklarımız, eseflenmelerimiz, üzüntülerimiz karşısında...zaman geçince ne kadar gereksiz şeylere üzülmüşüm diye düşünürüm hep...insan işte, yapamıyor değil mi?