Kocaman buğulu gözlerinde saklı

Yağmur bulutlarıyla yüklü

Narin yüreğinin

Ince hisleri

Güzel bakar penceresinden

Riya dolu hayatın.

Öyle ki

Dokunsalar ağlayacak...

Bu kırılganlık

Yaşadıkça azalır

Yaşadıkça azalır tüm acılar

Zaman insanı diri tutar

Yoğurur benliğini

Gözlerinden süzülen her damla gözyaşı

Kavurur yüreğini

Insanlar sadece bakar

Dost seninle ağlar..

Çok şey söylemek mümkün

Yada hiç söylememek

Zamana bırakmak mümkün..

Kırılgan olmak da 

Üzülmek de 

Zayıflık değildir
                biliyorum...

Kırılganlık biliyorum

Fazla değer vermemizdendir

Zaman geçtikçe azalır 

Ama sen bırakma zamana

İzin de verme zamanın

Seni yoğurmasına...

Hayal kırıklıkları da yaşar insan

Beklentileri karşılaşmadığında

Üzülür insan hayal kırıklıklarında

Ne kadar kırılgansan

O kadar üzülür yüreğin

Gözyaşların sel olur

Ama sen üzülme.

Hiç kimseye 

Ama hiç bir şeye

Gerektiğinden fazla da anlam yükleme

Hayatının merkezinde sen varsın

Insan kendi hayatının

Figüranı değil,

Başrölünde olmalı

Hayat sahnesinde

Ama sen üzülme,

Bırak başkaları üzülsün...

                     ...,15/08/15 Adana