düşünceler 2...

12 haziran 2007 ve 17-25 aralık 2013 tarihleri  Ülkemiz açısından son 15 yıldaki 2 önemli kırılma noktaları olsa gerek. Bu tarihlerde başlar ayak, ayaklar baş, sonra tekrar ayaklar yarım baş, başlar yarım ayak olmuşlardır tabiri caizse. Ne kadar ironik ne kadar şaşırtıcı, ne kadar yanılsamalı.

Bir meczubun not defteri ihbar kabul edilerek ve terörist denilen pkk'liler gizli tanık olarak dinlenerek ordu mensuplarına yapılan bu operasyonların baş aktörü tabii ki Zekeriya Öz'dü. Kimileri bu sırada savcı oldu kimileri avukat. İnsanlara bir şey öğretemezsiniz tecrübelerinize dayanarak, ancak ve ancak hayat öğretir, hayat en iyi öğretmendir.  Mercedes makam otomobilleri tahsis edildi, gazeteciler 5-7 yıl içeride tutuklu kaldılar, dikkatinizi çekerim hükümlü değil, tutuklu. Ergenekonun kasası içeride kanser oldu, parasızlıktan tedavi edilemedi, Hakkın rahmetine kavuştu.Tüm bu süreçte yurtseverler olarak haykırdık: bu hukukun katlidir, insan haklarına aykırıdır, deliller sahtedir, böyle iddianame olamaz diye. Ama İnsanlar 2 yeni figür keşfetti ve onlara inandı; Mehmet Metiner ve Şamil Tayyar. Ne zaman gazetece ne zaman akademisyen oldular ne zaman ergenekon uzmanı anlaşılamadı bir türlü ve karşılığını milletvekili olarak aldılar ilerleyen süreçte.

Dönemin Genelkurmay Başkanı terör örgütü yöneticiliğinden Silivri'ye tıkıldı, Tuncay Özkan o yıllarda tek muhalif medyanın sahibiydi. Gazetecei Ahmet Şık, genç subaylar her rütbeden. Bu ülkenin kozmik odasına girildi bu sebeble. Ne trajedi.

2013 yılında 4 bakan, 3 oğul ve işadamları ve bürokratları kapsayan rüşvet ve yolsuzluk operasyonu 3 oğul ve iş adamları ile Halk Bankası Genel Müdürü Süleyman Aslan'ın içeri alınmasıyla başladı her şey. Ve kurulan denge bozuldu. bu süreçe kadar muhalif medya yoktu, susturulmuş, gazete ve televizyonları ellerinden bir şekilde alınmış, göz dağı verilmişti, geri kalanlarda zaten ortak çıkarlara hizmet ediyorlardı. Bugün, zaman, taraf, yenişafak, sabah, millet, star, akşam hep aynı başlıkla çıkıyordu, Akşam önce Karamehmetlerin elinden alındı, milliyetçi-ulusal yazarlar içeri alındı, yada akp ye devşirildi(bknz:Güler Kömürcü).Tüm ergenekon boyunca yani 2007-2013 boyunca bu hukuki bir soruşturmadır, sonunu bekleyelim dedi bu medya unsurları, ama sonu hiç gelmedi, insanlar içeride öldü, hastalandı, yarım kaldı, intihar etti.

2013 sonu 2014 den itibaren zaman, bugün, millet, taraf muhalefeti keşfettiler, meğerse akp ekonomisi ne kadar kötüymüş, kumpaslar kurmuş, hukuksuzmuş. Halbuki akp ve RTE'nin karşıkonulmaz güce ulaşmasında en büyük destekçi onlardı, aslan payı da onlardaydı. Aynı şeyleri cemaate de akp cenahı dedi.Star, sabah, haberturk cemaate, bugün, taraf,millet, zaman akp ye saldırdılar her gün. dönenler oldu, kalanlar oldu, her türlü döneklik gözlerimizin içine baka baka yaşandı bu ülke. N.Kurtulmuş, Süleyman Soylu, Yiğit Bulut, Hüseyin Gülerce, Abdurrahman Dilipak, Altanlar.
Bu sırada ergenekonun baş aktörü Zekeriye Öz hain ilan edildi, görevden men edildi ve diğer 17/25 aralık savcılarıyla birlikte yurdışına kaçtı, ne ironi.

2015 yılı da bir kırılma noktasıdır kanımca, 7 haziran 2015. Yıllardır pkk'lıların gizli tanıklıklarına itibar edenler, açılım diyerek askere vur emri verdirmeyen, şehirlere yayılmasını sağlayan, açılıma başımı koydum diyenlerin çark ederek, bunlar meğersem ne hainmiş dedikleri, döndükleri yıldır. Haburda konvoyu çiçekle karşılayanlar, içerideki teröristi alıp millet vekili yapanlar, aynı sofralarda oturanlar, akil heyetler kurarak şehir şehir gezdirenler de, imralı ya heyet gönderip görüşen-görüştürenler de, osla da görüşenler de bunlardır.

Tüm bu süreçte gördüm ki; değişimler, dönüşümler, döneklikler bitmeyecek, siyaset kirli, insanlar siyasetin öznesi, ölenler süjesi.Vebali boyunlarına olsun yitenlerin.
                                                                                                                        ankara, 04/09/2015